Sobota, 21 grudnia 2024 r.   (III tydzień Adwentu)  św. Piotra Kanizjusza, kapłana i doktora Kościoła - wspomnienie dow.

Nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca

W każdy pierwszy piątek miesiąca zapraszamy na Mszę Świętą połączoną z nabożeństwem do Najświętszego Serca Pana Jezusa:

  • dla dzieci o 17.00 (spowiedź od 16.30),
  • dla dorosłych o 18.00 (spowiedź od 17.30).


Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa w pierwszy piątek miesiąca polega na:

- uczestnictwie we Mszy Świętej wraz z przyjęciem Komunii Świętej wynagradzającej Sercu Pana Jezusa za grzechy swoje i całego świata,
- odmówieniu szczególnej modlitwy do Serca Pana Jezusa (np. Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa i Aktu poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Pana Jezusa).

Sakrament pokuty i pojednania (spowiedź) nie należy do istoty odprawienia dziewięciu pierwszych piątków.

 

Nabożeństwo wiąże się z objawieniami, jakie miała francuska zakonnica, Małgorzata Maria Alacoque (1647–1690), beatyfikowana w 1864 r., a kanonizowana w 1920 r. Objawienia te miały miejsce w latach 1673–1675, w kaplicy klasztoru sióstr wizytek w Paray-le-Monial.

2 lipca 1674 r., w pierwszy piątek miesiąca, kiedy św. Małgorzata modliła się przed tabernakulum, ukazał jej się Pan Jezus i powiedział: Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, a w zamian za to otrzymuje wzgardę i zapomnienie. Ty przynajmniej staraj się mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność. Prosił św. Małgorzatę o Komunię Świętą wynagradzającą w pierwszy piątek każdego miesiąca, a także o modlitewne czuwanie przed tabernakulum w czwartek od godziny 23 do północy, aby rozważać Mękę Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym – jako ekspiację za zniewagi i ludzką oziębłość. Ta praktyka wynagradzająca, nazywana godziną świętą, podejmowana jest w wielu parafiach – odprawiane są specjalne adoracje w czwartki, w godzinach wieczornych.

Praktyka dziewięciu kolejnych pierwszych piątków łączy się z jedną z obietnic, które dał Pan Jezus św. Małgorzacie, dotyczących czcicieli Jego Serca:

1. Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
2. Ustalę pokój w ich rodzinach.
3. Będę ich pocieszał w utrapieniach.
4. Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
5. Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
9. Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
10. Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
11. Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.
12. W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.

 

AKT POŚWIĘCENIA RODZAJU LUDZKIEGO NAJŚWIĘTSZEMU SERCU PANA JEZUSA
(tekst zatwierdzony przez papieża Leona XIII)

O Jezu najsłodszy, Odkupicielu rodzaju ludzkiego, wejrzyj na nas, korzących się u stóp Twego ołtarza. Twoją jesteśmy własnością i do Ciebie należeć chcemy. Oto dzisiaj każdy z nas oddaje się dobrowolnie Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze ściślej zjednoczyć się z Tobą. Wielu nie zna cię wcale; wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do świętego Serca Swego. Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili. Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu. Króluj tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda rozdziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna owczarnia i jeden pasterz. Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności. Udziel wszystkim narodom spokoju i ładu. Spraw, żeby ze wszystkiej ziemi, od końca do końca, jeden brzmiał głos: Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam zbawienie. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.

 

Więcej na brewiarz.pl